Den Numm vu Karaoke staamt vun de japanesche Wierder "Leerheet" an "Orchester". Ofhängeg vum Kontext kann Karaoke eng Art vun engem Entertainment-Raum heeschen, sangen fir Backtrack, an en Apparat fir d'Réckproduktioun ze reproduzéieren. Egal wat de Kontext ass, mir bilden ëmmer e Mikrofon, hell Luucht vum Bildschierm mat de Subs an eng festlech Atmosphär. Also, wat ass Karaoke?

Et gëtt keng spezifesch Äntwert op d'Fro wéini Karaoke fir d'éischt erauskoum. Wa mir iwwer Gesank mat der Musek schwätzen ouni Texter, da ware schonn an den 1930er Joren d'Vinylplacken mat de Backtracks, geduecht fir Heemvirstellungen. Wa mir iwwer e Karaoke-Player schwätzen, gouf dee Prototyp fir d'éischt a Japan an de fréien 1970er Jore vun engem mageschen Touch vum Museker Daisuke Inoue entworf, deen d'Backtracks wärend seng Opféierunge benotzt huet fir séier ze raschten, wärend den Niveau vun der Rapture vum Publikum erhale gouf.

D'Japaner wuesse sou gär op de Backtracks ze sangen datt déi nei Industrie fir Karaoke-Maschinne fir Baren a Veräiner ze produzéieren. An de fréien 1980er Jore war de Karaoke duerch den Ozean an ass an den USA gelant. Als éischt gouf et eng kal Schëller kritt, awer no der Erfindung vun den hausbaséierte Karaoke-Spiller gouf et wierklech populär. Den Artikel "Karaoke Evolution" gëtt Iech méi Informatiounen iwwer d'Geschicht vu Karaoke.

D'Stëmm vun der Sängerin ass duerch e Mikrofon op de Mixbriet gereest, wou se sech gemëscht huet an op de Backtrack gesat huet. Duerno gouf et zesumme mat der Musek op dat externt Audiosystem weiderginn. D'Auteuren hunn Ënnerlage vum Fernsehschierm gelies. Am Hannergrond gouf en originelle Museksvideo oder speziell produzéiert Film mat engem neutralen Inhalt gespillt.