कराओकेचे नाव "शून्यता" आणि "ऑर्केस्ट्रा" या जपानी शब्दातून उद्भवले. संदर्भानुसार, कराओकेचा अर्थ एक मनोरंजन ठिकाण, बॅकट्रॅकवर गाणे आणि बॅकट्रॅकचे पुनरुत्पादित करणारे साधन असू शकते. संदर्भ काहीही असो, आम्ही नेहमीच मायक्रोफोन, उपसमवेत असलेल्या स्क्रीनचा चमकदार प्रकाश आणि उत्सवाचे वातावरण दर्शवितो. तर, कराओके म्हणजे काय?

कराओके प्रथम कधी उदयास आले या प्रश्नाचे कोणतेही विशिष्ट उत्तर नाही. जर आपण संगीत नसलेले संगीत गाण्याबद्दल बोलू इच्छित असाल तर 1930 च्या दशकाच्या सुरुवातीस, घराच्या कामगिरीसाठी बॅकट्रॅकसह विनाइल रेकॉर्ड होती. जर आपण एखाद्या कराओके खेळाडूबद्दल बोललो तर तो प्रथम १ 1970 s० च्या दशकाच्या सुरुवातीला जपानमध्ये संगीतकार डेसुक इनोईच्या जादूस स्पर्श करून बनविला गेला होता, ज्यांनी प्रेक्षकांच्या आनंदाची पातळी कायम राखताना त्वरित विश्रांती घेण्यासाठी आपल्या अभिनयाच्या वेळी बॅकट्रॅकचा वापर केला होता.

जपानी लोक बॅकट्रॅकवर गाण्यासाठी इतके उत्सुक झाले की लवकरच, बार आणि क्लबसाठी कराओके मशीन बनवण्याचे नवीन उद्योग दिसू लागले. १ 1980 s० च्या दशकाच्या सुरूवातीस, कराओके समुद्र पार करुन अमेरिकेत दाखल झाले. प्रथम, त्याला थंड खांदा देण्यात आला, परंतु घरगुती कराओके खेळाडूंच्या शोधानंतर ते खरोखर लोकप्रिय झाले. "कराओके उत्क्रांति" हा लेख आपल्याला कराओकेच्या इतिहासाबद्दल अधिक माहिती देईल.

गायकचा आवाज मायक्रोफोनद्वारे मिक्सिंग बोर्डकडे गेला, जिथे तो मिसळला आणि बॅकट्रॅकला लावला. त्यानंतर, हे संगीतासह बाह्य ऑडिओ सिस्टममध्ये एकत्रित केले गेले. कलाकार टीव्ही स्क्रीनवरून उप वाचत होते. पार्श्वभूमीमध्ये, मूळ संगीत व्हिडिओ किंवा तटस्थ सामग्रीसह विशेषतः तयार केलेले फुटेज प्ले केले गेले.