Το όνομα του καραόκε προέρχεται από τις ιαπωνικές λέξεις «κενό» και «ορχήστρα». Ανάλογα με το περιεχόμενο, το καραόκε μπορεί να σημαίνει έναν τύπο χώρου ψυχαγωγίας, τραγούδι στο backtrack και συσκευή αναπαραγωγής των backtracks. Ανεξάρτητα από το περιεχόμενο, πάντα απεικονίζουμε ένα μικρόφωνο, έντονο φως της οθόνης με τα υποβρύχια και μια γιορτινή ατμόσφαιρα. Λοιπόν, τι είναι το καραόκε;

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη απάντηση στο ερώτημα πότε εμφανίστηκε για πρώτη φορά το καραόκε. Αν μιλάμε για τραγούδι στη μουσική που δεν έχει στίχους, τότε ήδη από τη δεκαετία του 1930, υπήρχαν οι δίσκοι βινυλίου με τα backtracks, που προορίζονταν για παραστάσεις στο σπίτι. Αν μιλάμε για έναν παίκτη καραόκε, το πρωτότυπό του σχεδιάστηκε για πρώτη φορά στην Ιαπωνία στις αρχές της δεκαετίας του 1970 από ένα μαγικό άγγιγμα του μουσικού Daisuke Inoue, ο οποίος χρησιμοποίησε τα παρασκήνια κατά τη διάρκεια των παραστάσεων του για να ξεκουραστεί, διατηρώντας παράλληλα το επίπεδο της αρπαγής του κοινού.

Οι Ιάπωνες έγιναν τόσο πρόθυμοι να τραγουδούν στα backtracks που σύντομα εμφανίστηκε η νέα βιομηχανία παραγωγής καραόκε-μηχανών για μπαρ και κλαμπ. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το καραόκε διέσχισε τον ωκεανό και προσγειώθηκε στις ΗΠΑ. Πρώτον, του δόθηκε ένας κρύος ώμος, αλλά μετά την εφεύρεση των παικτών καραόκε στο σπίτι, έγινε πολύ δημοφιλές. Το άρθρο "Karaoke Evolution" θα σας δώσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ιστορία του καραόκε.

Η φωνή του τραγουδιστή ταξίδεψε μέσα από ένα μικρόφωνο στον πίνακα ανάμειξης, όπου αναμίχθηκε και έβαλε στο backtrack. Μετά από αυτό, μεταδόθηκε μαζί με τη μουσική στο εξωτερικό σύστημα ήχου. Οι ερμηνευτές διαβάζουν υποβρύχια από την οθόνη της τηλεόρασης. Στο παρασκήνιο, αναπαράχθηκε ένα πρωτότυπο μουσικό βίντεο ή ένα βίντεο με ουδέτερο περιεχόμενο.